APRIL 2016

Deze maand begint goed, ook hier in Florida is de lente gearriveerd. Na alle regen is de zon weer volop aanwezig. Hierdoor staan struiken en bomen in volle bloei. Prachtig om te zien en te ruiken. De geur van bloemen hangt zwaar in de lucht, tijd om lekker te fietsen. De temperatuur is goed, niet te warm, maar ook niet te koud.
Vandaag, 1 april, fietsen we naar Juno Beach, dit ligt zo'n 10 km noord van de plaats waar JoHo is geankerd. We stoppen een aantal keren om even over het strand te lopen. De pier is het eindpunt vandaag, de pier kan je alleen maar op tegen betaling en er is niets bijzonders te zien op of vanaf deze pier, daarom besluiten we terug te fietsen.

Een van de volgende dagen is het Heritage Day in North Palm Beach. "Fun in the Sun in Anchorage Park". Op onze fietsen rijden we zo'n 3 km zuid, waar het allemaal te doen is. Dichterbij de locatie zien we veel meer auto's geparkeerd, politie regelt het verkeer. Er is geen entree voor dit kleine evenement, alle attracties zijn een dollar. Op het park staat wat wij zouden zeggen een kleine kermis met eetgelegenheden, een live podium en er worden demonstraties gegeven in vechtsporten. Wij zijn net op tijd voor de karate groep.
Het is drukkend benauwd en af en toe valt er een spatje. Tijdens ons schuilen onder de grote tent kijken we naar een lokale artieste. Rond vieren besluiten we terug te gaan, in de verte zien we een pikzwarte lucht naderen, deze willen we graag uitzitten op de boot, niet onderweg.
Net op tijd zijn we terug, de wind steekt op en het begint behoorlijk te regenen en onweren, weer tijd om eens wat water op te vangen.

Er gebeuren ook andere, vrij spannende dingen op onze ankerplaats. De boot die achter/naast ons ligt zinkt in een paar dagen. De Politie te water is al een paar keer komen kijken, maar doen niets, private property rights zijn groot in dit land. Deze boot ligt al een hele tijd voor anker, we hebben hem ook gezien in december op dezelfde plek en in de tijd dat wij hier waren en nu zijn hebben we niemand op die boot gezien.
Net voordat de boot daadwerkelijk zinkt hangt John er snel een ankerbol aan, zodat we in ieder geval weten waar de boot precies op de bodem ligt.
Na een paar dagen zien we een duikboot met drie mannen langskomen, een oud mannetje bedankt ons voor het plaatsen van de ankerbol (hoe wist-ie dat dan) en dan ankeren ze achter ons om te beginnen aan het ophalen van de gezonken boot. Het neemt de hele dag in beslag, maar net voordat het licht uitgaat zien we de boot weer drijven.
De eigenaar blijkt de kranige 80 jaar oude man op het duikbootje, hij overziet het werk en geeft orders. De dagen die volgen is hij druk in de weer op zijn boot. Is 80 hier nu de nieuwe 50???

Twee "oude bekenden" vanuit de Caribbean komen op een zondag even lekker aan boord van JoHo voor een 'sundowner'. John en Shirley (sy Khaya Moya) uit Zuid Afrika wachten hier in Lake Worth Lagoon op een goed weerraam naar de Bahamas. Wij hebben ze voor de eerste keer in Grenada ontmoet, daar waren ze onze buren voor een weekje. Nu liggen we hier weer bij elkaar. Het is gezellig en rond middernacht vertrekken ze terug naar hun eigen boot. In een ietwat beschonken toestand, John had nog een laatste flesje wat.... duimen dat ze geen nat pak halen op de terugtocht, al is het maar een paar honderd meter.

Woensdag 13 april verkassen we eindelijk weer. Van Lake Worth Lagoon varen we over de Intracoastal Waterway naar Peck Lake. We passeren zeven ophaalbruggen op dit stukje. Aangezien we vandaag zelfs op de rechte stukkken niet kunnen zeilen motoren we richting het noorden.
Halverwege de middag komen we aan in Peck Lake, er liggen twee andere boten. Hier liggen ook een aantal ondieptes waar je voor op moet passen als je gaat ankeren. Maar de wind blijft uit dezelfde hoek waaien, er kan dus niet veel gebeuren. Als JoHo ligt nemen we rustig de tijd voor een late lunch voordat we aan wal gaan. Even de benen strekken. Na een standwandeling gaan we terug aan boord, de zon begint onder te gaan en de no-see-ums (kleine bijna onzichtbare beestje) komen in drommen tevoorschijn en ze bijten. Het is zo erg dat we besluiten de volgende dag meteen door te varen naar Stuart.

Op 23 april is mijn verjaardag en we hebben een huurauto voor het weekend. Lekker even wat rondrijden. We stoppen bij de St Lucie sluis en in Indiantown om onze afspraak met de marina te bevestigen. We lunchen bij de Japanner, heeeeerlijk die sushi. Al met al een hele geslaagde verjaardag. De volgende dag gaan we naar Penny in Vero Beach, we helpen haar met het opzetten van een webwinkel. Een geslaagd weekend.

Aan de St.Lucie rivier bij Stuart blijven we op anker tot begin mei. Dit is de beste plek waar we JoHo kunnen klaarmaken om eruit te laten halen in Indiantown. Ze moet helemaal gestript worden. Zeilen eraf, alles moet binnen, de boot gaat op het land gestald worden.
Zolang de temperatuur nog goed is werken we elke dag wat op JoHo. Tegen het einde van April wordt het warmer en warmer, maar gelukkig zijn de meeste klussen dan afgerond.
Nu is het aftellen naar onze vlucht naar Nederland echt begonnen.