JUNI 2015

Na een supertijd in Norfolk en Portsmouth is onze volgende missie Washington DC. Die verloopt niet zonder slag of stoot. Tot het begin van de Potomac Rivier zijn de weergoden ons goed gezind, maar dan... we ruilen het mooie weer in voor onweer en heel veel regen, noodweer en zelfs mist op sommige delen van de rivier. De temperatuur is dus danig gedaald dat we weer lange broeken en truien dragen. Wat een omslag, brrr. Na al ons geploeter komen we op 5 juni in Washington DC aan. Het anker wordt in het Washington kanaal uitgegooid, zo liggen we midden in de hoofdstad van Amerika. Bij de Gangplank Marina kunnen we tegen betaling onze dinghy achterlaten. Fietsen van boord en gaan dus, de dag is nog lang.

In 1790 werd het voorstel getekend door het congres om een nieuwe hoofdstad te bouwen. Deze hoofdstad kreeg de naam Washington in 1791. De eerste hoeksteen van het Witte huis werd in 1792 gelegd. Voor het Witte huis, Capitol en het Pentagon moeten wij tickets aanvragen en de wachttijd voor buitenlanders bedraagt tussen de 3 en 6 maanden. Jammer, gelukkig ben ik hier geweest in de jaren negentig. Toen kan je nog gewoon dit bezoeken zonder dit aan te moeten vragen. Er is een hoop veranderd na 11 september 2001, de beveiliging is veel strenger geworden.
De eeste dag pakken we de meeste highlights en s'avonds worden we getrakteerd op gratis live muziek op de walkant bij de marina, een topdag om te beginnen!
De volgende dag beginnen we bij het Smithsonian Instituut, een Amerikaans onderwijs- en onderzoeksinstituut met bijbehorend museumcomplex. Het grootste deel is gevestigd in Washington DC, met name aan de National Mall gesitueerd. Het instituut is in 1846 opgericht, vele jaren na de dood van Smithson, de man wiens legaat dit instituut begon. Voor ons is het een walhalla aan musea die allemaal vrij entree kennen. Met ons kleine budget is dit natuurlijk Super!!
De dagen die volgen zijn we te vinden in het American Indian, Air and Space, American History, Natural History, National gallery of art, Zoo, Freer, African and Holocaust museum. Even een beetje cultuur opsnuiven zullen we maar zeggen.

We hebben een prachtige zonnige dag als we naar het Pentagon fietsen om dat te bekijken. De afslag na de kade en onze eerste stop is het Jefferson Momument. President Jefferson was de derde president van Amerika in 1804, hij heeft Amerika haar grondwet gegeven.
Via een prachtig natuurgebied fietsen we dan door richting Pentagon, we willen dit wel eens van de buitenkant bewonderen, maar verder dan de poort komen we toch echt niet. Op iedere hoek staat een wachthok en zelfs op onze zondag zijn deze bemand. Als we zo om het Pentagon heen zijn gefietst willen we door naar Arlington, maar onze landkaart helpt ons geen steek verder, dan maar vragen aan een van de bewakers. John fietst richting het wachthok, de man komt eruit en schreeuwt nogal geagiteerd "STOP!!". Dus John stopt, wat verbaasd. een goede honderd meter van de man vandfaan. Nu moeten de mannen hard roepen om elkaar te verstaan zo groot is de afstand. Ik vind de hele situatie erg grappig, van mijn kennelijk wel veilige afstand.
Maar goed, uiteindelijk vinden we zelf maar de weg, denken we. Niet zo handig, daardoor moeten we een stuk langs de snelweg, daarna helemaal om het Arlington heen naar de hoofdingang, alles bij elkaar een kleine 20 kilometer om. Net voor de hoofdingang van Arlington staat het Marine Corps War Monument en The Netherlands Carillon. De laatste geschonken door 'ons, het Nederlands volk', als dank voor de hulp tijdens en na de 2e Wereldoorlog.
De ingang van Arlington National begraafplaats is heel indrukwekkend met zijn ontelbare rijen witte graven. Buiten militairen liggen er ook presidenten, astronauten en verdienstelijke burgers.
Dit is tevens de begraafplaats van John F. Kennedy and zijn familie, compleet met eeuwig brandend vuur. Boven op de groene heuvels vind je het Arlington huis, dit kan worden bezichtigd en is erg indrukwekkend. Vanaf dit punt heb je verder een prachtig uitzicht over Washington DC. Onze laaste stop is bij het graf van de onbekende soldaat waar we de wisseling van de wacht zien.
Moe van alle indrukken komen we 's avonds terug op JoHo, het was een indrukwekkende dag.

Een ander hoogtepunt was onze tocht naar de Kathedraal en de dierentuin. Langs de groene heuvels van Rock Creek fietsen we naar Embassy Row, hier zijn bijna alle ambassades te vinden, gehuisvest in prachtige oude huizen. Via deze wijk fiesten we naar de Smitsonian Zoo, deze dierentuin heeft een vele dieren waaronder de beroemde panda.
Natuurlijk kunnen we Chinatown niet missen, alles is er tweetalig, chinees en engels. Het is er super druk, overal vind je restaurentjes en chinese shops. We nemen de laatste boodschappen mee op de terugweg, het is namelijk tijd afscheid te nemen van deze geweldige stad waar je nog gewoon kan ankeren in de stad.

Op 13 juni starten we onze motor en varen het Washington kanaal uit, het is nog vroeg maar al snikheet. We hebben stroming mee naar beneden, er staat geen zuchtje wind, een hoge luchtvochtigheid en het is 34 graden. Het lijkt Grenada wel in hurricane seizoen. We overbruggen die dag een behoorlijke afstand, het is lekker lang licht nu. Eind van de dag als we de hitte en de insekten hebben overleefd gooien we het anker uit. Nog maar 20nm te gaan tot we weer in de Chesapeake baai zijn.
De volgende dag gaan we verder, ook nu geen wind, snikheet en heel veel insekten. Niet echt fijn, die Chesapeake. We stoppen vroeg in de middag. Het weer is aan het veranderen, er komt onweer en we willen niet weer daardoor overvallen worden als op de weg naar DC. Onze stop is Solomons island. Waarom dit een eiland genoemd wordt is ons een raadsel, maar hier vullen we onze dieseltanks en wachten het noodweer af.

De volgende stop is Annapolis, we pikken in Weems creek een gratis US Navy Marine mooring op, kennelijk mag dat als er geen storm op komst is. Het is 15 juni, het was vandaag een prachtige zeildag. De fietsen worden er nu uit gehaald en komende dagen gaan we daarmee Annapolis verkennen.De stad Annapoliswerd in 1649 gesticht, is de hoofdstad van de staat Maryland en heeft in de begintijd van de vorming van de US even als federale hoofdstad gediend.
We vallen met onze neus in de boter, een frans Tall ship (l'Hermione) is aangekomen en dat wordt gevierd met een parade. Ook is l'Hermione gratis te bezoeken hier in Anapolis, dus dat willen we doen, maar allemensen, wat een rijen... Na de parade gaan we dan ook maar naar het Banneker-Douglass museum, waar de geschiedenis van de zwarte slaven wordt getoond. Het museum is gehuisvest in de eerste kerk geheel gebouwd door Afro-Amerikanen.
Dag twee bestaat uit een bezoek aan de Naval Academy. De United States Naval Academy is de belangrijkste school voor de basisopleiding van officieren bij de Marine en Mariniers. De academie is gesticht in 1845 door George Bancroft, toenmalig minister van de vloot. Het is gewoon geweldig dat je hier vrij mag rondlopen. Bijna alle gebouwen zijn toegankelijk. Moet je je voorstellen dat dit in Nederland in Den Helder of in Breda kan. Het ene gebouw is nog indrukwekkender dan het andere en het museum is buitengewoon. Het toont de zeevaart-geschiedenis van de USA en het heeft de meest uitgebruide collectie modelboten die zelfs John ooit heeft gezien. Ook nu weer komt de Nederlandse geschiedenis langs, vele schepen zijn Nederlands gebouwd.
Na al dit moois gaan we toch nog proberen om een kijkje aan boord van de Hermione te nemen. De Hermione is een replica van Lafayette's schip. Hij was een Frans aristocraat die beroemd werd vanwege zijn rol in de Amerikaanse onafhankelijkheidsstrijd en de Franse Revolutie. Hij vertrok met de Hermione in 1780 naar de oostkust van Amerika om George Washington te ondersteunen en speelde een grote rol in de uiteindelijke onafhankelijkheid van de US. Nu staan we op een prachtig nagebouwde replica, geen schroef gebruikt, alles nagels en teer en touw. Als je nagaat dat deze schepen alles op zeil deden en navigeren ging nog gewoon met een sextant, geen GPS of electronische kaarten, en dan de oceaan over... en weer terug, petje af.
Ook brengen we een bezoekje aan het Maryland State House, dit moet je zien als een provinciehuis. Het is het oudste State House dat nog gebruikt wordt en het heeft zelfs even als Capital gediend in 1783. Het is prachtig gerestaureerd, en zelfs buitenlanders zijn welkom om dit gebouw te bewonderen. Annapolis is weer een plaats waar wij zeker nog eens naar terug willen komen.

Het is vrijdag 19 juni als we weer besluiten door te varen. Na lang wikken en wegen gaan we toch naar Baltimore. John had zijn bedenkingen of het wel de moeite waard is om de Patapsco rivier op te varen. Ben blij dat we het wel hebben gedaan, wat een stad. Er is zoveel te zien, het voelt Europees aan met al de terassen en barren. Je kunt er lekker wandelen. Ook nu moeten we keuzes maken, we kunnen niet alles zien. Zo lopen we eerst door het centrum. En ja hoor, daar ligt de Hermione weer, maar hij ligt er niet meer alleen. Er liggen twee Tall ships bij. We wandelen door naar federal hill voor een uitzicht op de stad. Charles street staat ook op onze (euh... mijn) lijstje, deze historische straat loopt van de haven richting noord Baltimore. Wat een genot rond te lopen in Peabody Library, deze prachtig bibiotheek met 300.000 volumes opende zijn deuren in 1878 dankzij George Peabody. De Cathedraal van Baltimore is ook zeker een bezoekje waard, het interieur en het schilderwerk zijn uitzonderlijk mooi. Opeens zien we nog een prachtig oud gebouw, het blijkt het Garrett-Jacobs huis te zijn. John waagt het erop, gaat naar binnen en ja hoor, we mogen op de begaande vloer rondlopen en Oh wat mooi, alles is nog in de oude staat.
Er is nog meer te zien maar JoHo gaat alweer een deur verder.

Woendag 24 juni is de dag dat we van de Chesapeake Bay door het C&D kanaal naar de Delaware rivier varen. Het kanaal wordt ook door de grotere vaart gebruikt en soms worden we ingehaald door een grote duwbak. Daarna keert de rust weer terug en zien en horen we veel vogels. Halverwege het kanaal vliegt een visarend langs, toch iets bijzonders.
Het kanaal is 12nm lang en het stroomt er behoorlijk. Eerst tegen, maar vanaf halverwege hebben we stroming mee, zodat we met doodtij de Delaware op komen varen.
Eenmaal in de Delaware doen we alles op zeil, en net voorbij Wilmington zien we drie Tall ships de rivier op komen. Sommigen op zeil. Ze zijn allemaal opweg naar Philadelphia, Camden. Een vierde zeilt ons tegemoet en passeert op honderd meter afstand. Er wordt ook geoefend met kanonschoten. Even terug in de tijd, leuk.
Later die dag komen we aan bij Essington, dit ligt 6nm van Philadephia af. Hier liggen Lee en Danielle met SY Pangea, die kennen we nog van de Bahamas. We hebben ons anker net voor de Anchorage Marina uitgegooid, en daar zijn Lee, Danielle en hun vriend John. We worden uitgenodigd voor een happy hour aan de kant met eten. Helemaal top, we leren weer veel nieuwe mensen kennen en het is een gezellige groep.

Voor de komende maand moeten we een beslissing nemen of we doorvaren naar New York of dat we rondom de Chesapeake blijven, we zullen wel zien hoe ver we komen.