APRIL 2015

Op 1 april, geen grap, verlaten we Marsh Harbour. Hier komen we voorlopig niet meer terug. Samen met cat Alleycat en cat Shiloh gaan we naar boven, richting Manjack. Zij nemen de kortste wat tevens de ondiepste route is. JoHo is gebonden aan de langere buiten-om route, we steken teveel voor die ondiepe route. We spreken af elkaar weer bij Manjack te zien voor de
volle-maan-party. Wij stoppen die nacht bij een eiland net voor de Whale cut. Door de swell rolt JoHo behoorlijk en het wordt een nachtje met weinig slaap.

De volgende ochtend zijn we weer vroeg op pad, konden toch niet slapen. We gaan via de Logger Head cut eruit en via de Whale cut er weer in. Dit blijft altijd een ruig stukje, zelfs zonder enige wind, maar eenmaal weer in de lagoon zeilen we in rustig vaarwater naar Green Turtle Cay. Hier maken we een stop om Nicky met haar familie nog even te zien voordat ze morgen weer vertrekken.
We hebben net het anker uit als blijkt dat Nikki en familie vandaag al vertrekken! Dus gooien we onze bijboot uit en varen naar de Green Turtle marina voor een zeer kort afscheidsbezoekje. Na een krap uurtje stappen zij in de veerboot en wij zwaaien ze uit en stappen weer in onze dinghy. Wel leuk elkaar nog even te hebben gezien. We varen weer terug naar JoHo en gaan anker op richting Manjack.

In Manjack blijven we een paar dagen liggen en worden na een dag weer herenigd met Al en Marita en John en Holli (oftewel Alleycat en Shiloh, we onthouden meestal eerst de bootnaam). Samen wandelen we over Manjack en beleven de volle maan party. Deze keer iets minder dan de vorige keer en toch leuker. Er waren minder musicians en de sfeer was er serieus, maar wij hebben ons wel heel erg vermaakt met ons groepje.
De 6e verkassen we onze boten naar de noorderlijke baai van Manjack, deze is wat rolleriger, zelfs Shiloh heeft er last van. Verkennen met ons groepje de Noordelijke kant van Manjack Cay en maken 's avond een braai (bbq op zijn Zuid-Afrikaans) en een kampvuur. Wat een super avond!
De volgende dag zeilen we naar Powell Cay. Dit is een onbewoond eiland met wandelpadden. Ook Alleycat en Shiloh gaan mee. Samen met Holli en John verkennen we dit eiland. We lopen via de zuidpunt helemaal om het eiland heen.
Voor de volgende dag hebben we weer een braai met kampvuur gepland. Met z'n allen gaan we hout sprokkelen. De kolen zijn op en bij het sprokkelen moet je uitkijken dat je geen giftige takken pakt. Hier staan namelijke veel giftige bomen, deze moet je niet aanraken. Vind je huid niet fijn. Ook niet gebruiken om op te barbequen denk ik... Hierna gaan we met ons zesjes een stukje lopen. Op de terugtocht stoppen wij bij een andere catamaran, en maken kennis met Tom en Linda cat Cavu. We babbelen wat en nodigen ze uit voor een borrel bij het kampvuur.

Op donderdag 9 april vertrekken we met vier boten naar Allans-Pensacola cay. Shiloh heeft een probleem met de vriezer, die vriest niet meer en mijn John weet dit op te lossen.
Allans-Pensacola is een onbewoond eiland. Nu verkennen we het eiland met z'n achten, de groep groeit. We stuiten op een boom waar boters iets persoonlijks in hangen. Ook onze groep gaat aan de slag om iets persoonlijks te maken. Even kijken hoe creatief we zijn. Wij hangen een groene fles met onze JoHo visitekaartje binnen in in de boom. Ín de avond hebben we weer een braai maar nu aanboord van Alleycat. We eten, drinken en zingen tot laat in de avond.

Het is alweer bijna halverwege de maand als we met z'n allen bij Fox Town, een heel klein plaatsje op Little Abaco liggen. Hier nemen we op 12 april afscheid van onze groep met een afscheidsborrel aan boord JoHo. Wij hebben een geweldige tijd gehad met Al en Marita Alleycat en John en Holli Shiloh. Niet te vergeten ook met de nieuwkomers Tom en Linda Cavu. Maar het is weer tijd om verder te gaan, al gaan we ze zeker missen.

Op 13 april vertrekken we uit Fox Town, onze plannen zijn een beetje aangepast aangezien het weer niet meespeelt. Inchecken in the US doen we nu in West Palm Beach, daarna willen we omhoog via de Intracoatal Waterway totdat we een goed weerraam krijgen om buitenom richting de Chesapeake te zeilen. Dit ligt op de hoogte van Washington DC.
In kleine daghops zeilen we nu naar het puntje van de Bahamas.
Vanaf West End steken we op 15 april de Straat van Florida over naar de US. De Gulfstream pikt ons op en zet ons behoorlijk omhoog. We komen bij de Jupiter inlet uit in plaats van de geplande Palm Beach Inlet. Hier willen we eigenlijk niet naar binnen, zou te ondiep zijn volgens de kaart, ook al steken wij maar 1,5m. Maar de zuiden wind en de gulfstream maakt het onmogelijke de verloren 8nm terug te varen. JoHo ploetert ertegenin en na 3 uur besluiten we dan toch maar de Jupiter inlet te proberen en via de ICW naar West Palm te varen.
Gelukkig wordt het hoogwater, maar het blijft spannend. Als we bijna binnen zijn zien we baggerboten, ze zijn druk bezig en daarom is het dieper dan op onze kaarten. Eenmaal binnen varen we rustig richting West Palm Beach.

Met de check in weer achter de rug zijn JoHo en wij weer officieel in de US. JoHo wordt afgetankt en bevoorraad. Het weer blijft onstabiel, dus dan maar via de ICW naar boven. We proberen ondanks de ophaalbruggen wel zoveel mogelijk te zeilen. De enige plaats waar we wat langer blijven liggen door de harde noorder wind is Dragon Point, Indian Harbour. We moeten noord en het is niet fijn en niet nodig om er tegenin te hakken. We hebben alle tijd. Het is toch nog erg koud in het noorden.
Op 26 april worden we door Jim en Tammy uitgenodigd, zij wonen hier in de buurt. Tammy komt ons ophalen met de auto. Eenmaal bij hen thuis staat Jim achter de bbq, wat een verrassing. ribs, gepofte aardappelen en heerlijk gegrilde groente. Na het eten worden de mannen baldadig, het testerongehaalte is hoog als Jim met zijn wapens aankomt en zelfs John kan het niet laten om even te testen. Hilarisch, John heeft nog nooit een gun gezien, staat-ie meteen met de grootste handgun die er is in zijn hand. Jim heeft een Magnum .44 (Dirty Harry, red.). Het was weer super gezellig.

Het is eind van april, deze maand kunnen we wel de bbq-maand noemen. We eindigen deze maand overigens weer verwaaid in Titusville...
Nu maar hopen dat we komende maand wel goede wind krijgen en eens in een andere staat van de US belanden.