April 2014

Boqueron is de laatste plaats die we aandoen in Puerto Rico voordat we vertrekken. Het weer ziet er goed uit, tijd om weer eens een grotere oversteek te maken. De eerste uren hebben we bijna geen wind, we lopen 2 knopen en de koers is niet echt om over naar huis te schrijven. Rond tweeen veranderd dit, er komt een briesje uit de goede hoek. Eindelijk zeilen we door de Mona Passage.
We waren weer eens te optimistisch, de golven bouwen op in de avond. Wind wakkert aan, in de verte zien we veel onweer en het regent op en af. Niet echt comfortabel.
De volgende dag blijft dit weerbeeld tot later die middag, langzaam wordt het weer wat rustiger. We gaan de nacht in met redelijk wat wind, golven zijn hoog maar (nog) niet vervelend en zo sukkelen we door tot we Big Sand Cay op vrijdagmiddag zien. Hier gooien we ons anker uit, blij uit de tombola van de laatste uren te zijn.
Benen strekken op Big Sand Cay is er helaas niet bij, er staat een behoorlijke swell en hierdoor kunnen we niet aan land. Jammer. Het is de eerste keer dat we in Turks en Caicos zijn.

Na een teleurstellende nacht, JoHo heeft weer eens flink lopen rollen, vertrekken we naar de Turks en Caicos bank. Wij zijn een beetje huiverig, er staat een hele stevige oosten wind. De zee is behoorlijk aan het opbouwen. De diepte gaat ineens van duizenden meters naar 8 meter, geen concept voor een rustige inloop zeg maar.
Dan zien we op een afstandje een walvisstaart uit het water komen, maar er is geen tijd voor foto's. Niet eens voor een rustige kijk, we lopen namelijk de bank op.
Na een hectische en snelle gang op de bank zoeken we nu nog een beschut plekje voor de nacht. We manouvreren langs koraalkoppen naar Little Ambergris eiland. Hier moet het toch beschut liggen. Maar met 25 knopen wind uit oost-zuidoost ligt niets goed op de Turks en Caicos bank. Blijkt weer.

Op zondag 6 april zeilen we over de bank naar de andere kant. Het is constant opletten, overal liggen koraalkoppen verspreid en we zijn intussen wel moe. Weinig goede slaap gehad laatste dagen zeg maar. En er is nog een moeilijkheidsfactor, de wolken.
Ook vandaag is er behoorlijk wat bewolking en deze wolken zorgen voor donkere plekken op het azuur blauwe water. Met andere woorden ze zien er hetzelfde uit als koraalkoppen. Na een tijdje weet je niet meer wat wat is. Eenmaal aan de andere kant zien we dat de ankerplaats die we in gedachten hadden niets is. Ook de tweede plek is niets. We beginnen er toch langzaam van te balen. Dan maar de nacht door naar Mayaguana in de Bahamas. Maar net als we de juiste koers hebben gezet, ziet John achter West Caicos eiland een aantal boten voor anker liggen.
Is het daar niet te diep dan? Als we de keus hebben dan graag een nacht op anker, dus zo gezegd zo gedaan. Nog net voor dat het donker is kunnen ons anker uitgooien net naast de andere boten op ruim 10 meter voor een kort nachtje rust.

Op maandag 7 april vertrekken we heel vroeg in de ochtend, het is nog donker. De zeiltocht naar Mayaguana is geen plezier-ritje, vier meter hoge golven met veel wind. Best heftig, maar zo iets vind je ook rond de ABC eilanden.
We zijn wel blij als we de ingang van Abrahams Bay zien en achter de riffen schieten, eenmaal langs de obstakels van de ingang moeten we nog zo'n vier mijl de baai in. Nog even opletten voor koraalkoppen en ondieptes. Anker uit, hier blijven we weer een tijdje. Even op adem komen.

Vijf dagen blijven we in Mayaguana. Onze buren blijken Kim en Scott van SY Bella Blue, die we nog van Grenada kennen.
We checken in en gaan met Scott en Kim en hun vrienden Hunter en Devi, SY Artic Tern, een eiland tour doen. We rommelen wat aan boord en ontmoeten Hennie en Trynie, Trimaran Yana, een soort formule 1 op het water zeg maar en we hebben een happy hour aan boord van JoHo.
Ondanks dat de ankerplaats erg rollerig is maken we de boot schoon, wel met hindernissen. Verder kopen we een simkaart waarmee we ons internet kunnen doen in de Bahamas. Het is niet snel, maar goed genoeg voor weer en email. We zijn weer bereikbaar.

Na deze rustperiode vertrekken we op 12 april om in hops naar boven te zeilen. We zeilen eerst via Rum Cay naar Conception Island. Dit onbewoond eiland met zijn prachtig heldere azuurblauwe water en witte stranden is een paradijsje. Hier liggen weer een aantal boten, er is een BBQ op het strand georganiseerd die avond, leuk.
We lopen wat over het eiland, lekker dobberen in dit prachtige water. John heeft nog een onverwachte ontmoeting met een behoorlijke rifhaai, zeker twee meter en erg nieuwsgierig. Regelmatig zwemt dit ding langs onze boot en John besluit uiteindelijk het schoonmaken van de romp maar even uit te stellen. Prachtig beest, maar van een afstand.
We doen zelfs een poging om met de dinghy naar het binnenmeertje te komen. Met de dinghy moet je zo'n twee zeemijlen varen, als we het hoekje om varen zien we dat de zee toch wat hoger is dan we hadden verwacht. Daarbij is het laagwater aan het worden, iets waaraan we even niet meer hadden gedacht. Het is nu dus onmogelijk om hier naar binnen te varen, we keren om terug naar JoHo. Jammer dat we deze broedkamer missen, dit is dan voor de volgende keer.

17 april zijn we weer onderweg, via Long eiland zeilen we naar George Town in de Exuma's. We ankeren hier op verschillende plaatsen, zodat we onze Bahamas Cruising Guide weer eens kunnen updaten. Pasen vieren we met 9 zeilers op SY Sweet Chariot van Jim en Tammy, iedereen brengt wat te eten en drinken mee, erg gezellig.
Het volgende evenement in George Town is de Family Regatta, dit is een lokaal evenement. Lokale zeilboten van over de gehele Bahamas komen hiervoor naar George Town op Great Exuma. Dit alles tegelijk met mijn verjaardag. Dubbel feest zullen we maar zeggen. Samen Met Jim en Tammy en Jerry, SY Bibi, genieten we van een prachtige dag aan land (John zelfs iets teveel, lekker bier en betaalbare lokale prijzen...).

Na George Town zeilen we naar de Great Bahamas Bank, waar we worden verrast door stevige regenbuien vergezeld met onweer en bliksem. Daar zeil je dan als zeilboot in drie meter diep water en je bent het enige hoge puntje in de omgeving, niet fijn. Op verschillende plaatsen rondom je boot heb je onweer, een eng moment.
Dit is vrij vroeg in het jaar, normaal gesproken heb je dit weerbeeld in de zomer, ze noemen het niet voor niets de zomerstormen. Het is wel een El Nino jaar, hierdoor wordt het weer over de hele wereld beinvloed. Zo ook in de Bahamas dus.
Wij proberen tussen de buien door van eiland naar eiland te hoppen. Onder andere bij Big Majors Cay stoppen we even om naar de wilde zwemmende varkens te kijken. Deze varkens leven op dit onbewoonde eiland met wilde kippen en katten. Er zijn drie zoetwaterbronnen en ze worden gevoerd door de toeristen en cruisers. Het zijn erg grappige dieren en zwemmen dat ze kunnen, zeker als er wat voedsel in het water wordt gegooid.

Eind van de maand liggen we in Nassau, de hoofdstad van de Bahamas. Niet helemaal volgens plan, maar we hebben een nieuwe impellor nodig. John had de impellor in Mayaguana vervangen omdat deze niet goed meer was, maar de oude nieuwe had te lang gelegen en was na twee weken helemaal opgegeten.
Het plan is nu om begin volgende maand in Florida aan te komen en langzaam de oostkust van Amerika omhoog te zeilen.