Juni 2012
Na Bonaire is het moeilijk onze draai te vinden in Aruba. Het is gewoon een minder vriendelijk eiland en het eerste contact met de officials loopt niet echt lekker. We hadden gehoord dat je gewoon met je dinghy kon inchecken terwijl de boot gewoon op anker ligt. Helaas voor ons, JoHo moest naar de haven Barcadera komen waar een hoge ruwe vieze kade ons te wachten stond. Voordat we goed en wel vast lagen stonden er al drie man te proppelen om aan boord te komen. Maar eerst moesten we nog even snel $10 aftikken voor het gebruik maken van de kade, dit wordt per uur berekend. Niet getreurd, als het wat langer zou gaan duren komt ie gewoon nog een keer langs. Niet voor de gezelligheid, maar om nog eens dit bedrag te innen.
Goed, de douane man wil aan boord komen en ik vraag vriendelijk of hij aub zijn schoenen uit wil doen voordat hij naar binnen gaat. Hij weigert en ik leg hem uit dat we nu geen ongedierte aan boord hebben en dat ik dat graag zo zou willen houden. Er kan van alles onder zijn schoenen zitten en hiermee doel ik voornamelijk op kakkerlakeitjes. Dit is het eerste land dat ze dit verzoek weigeren en deze meneer werd zelfs zeer onbeleefd. Hoezo welkom op Aruba. Uiteindelijk hebben we aan het kortste eind getrokken, hij is aan boord geweest met schoenen aan, dus ik poetsen toen-ie van boord was.
Na een uurtje konden we weer weg, het kon ons niet snel genoeg gaan. Wat een @ss!!!s daar op Aruba.
Voor het orkaanseizoen blijven we hier, tenminste dat is het plan. Rondom de ABC eilanden. Wat we daarna precies gaan doen zien we dan wel weer.
Omdat we door de week op het land verblijven en in het weekend op JoHo hebben we voor onze boot zelf een mooring gemaakt. Mocht het weer veranderen, zal ze toch veilig op haar ankerplaats blijven. Het maken van deze mooring was noestige arbeid. Met hulp van de eigenaar (Bas Bok) van de steiger die we mogen gebruiken om onze dinghy aan te leggen wordt een 200kg betonblok voorzien van extra gewicht, ijzer en uitsteekstels zodat de mooring niet kan verschuiven. Als het geheel eenmaal op zijn plek ligt kan JoHo er aan vast gemaakt worden. Het geeft ons een veilig gevoel.
Door-de-week zijn we te vinden op Tierra del Sol Resort & Country Club in Aruba, waar John een opdracht heeft. Hierdoor worden wij ondergedompeld in luxe. Ons verblijft is magnifiek, prachtig ingericht en voorzien van alle luxe. Wij zelf zijn er nog niet zo in thuis maar menig andere slaan regelmatig een balletje op de golfcourse. Verder genieten we van het restaurant, de spa en de pool area. Het lijkt wel vakantie.
In het weekend gaat alle aandacht naar onze JoHo die ondertussen toch wel een likje verf kan gebruiken. We bestempelen onze weekenden als klustijd. Binnen is ze helemaal schoongemaakt, nu kunnen we een planning maken wanneer we gaan gaan schuren en daarna schilderen of beitsen. Druk, druk, druk.
In de laatste week van Juni gaan we de ruige kant van Aruba bekijken. Met onze kleine Suzuki sukkelen we over onverharde weggetjes, diepe kuilen en mul zand, een adventure zullen we maar zeggen. We stoppen bij verschillende Boka's en natuurlijke bruggen. De een nog mooier dan de andere. Volledig onder het stof komen we terug. Volgende keer gaan we de stranden bekijken.
We houden je op de hoogte van ons reilen en zeilen, via twitter, facebook of deze site.